gaan we verder met de 3e week....
Door: Helma
Blijf op de hoogte en volg Helma
22 Mei 2012 | Roemenië, Codlea
De tijd vliegt want het is alweer dinsdag. We hebben de tijd nuttig besteedt met overleg over taken, planning hiervan en hoe past dit in het programma, wanneer wordt er wat overlegt enz. Ook hier zoeken ze naar een goede balans tussen de tijd die ze aan de clienten willen en kunnen besteden en andere taken die toch ook gedaan moeten worden. En dat in een team van 3 medewerkers, dat is niet altijd even makkelijk. Het is niet altijd even makkelijk en zoals overal is veranderen niet het makkelijkste.
Het werken met de clienten gaat gewoon door en ook daar moet een en ander overlegd worden over hoe hen te begeleiden. De clienten gaan steeds meer aan me vragen maar mijn roemeens is nog steeds te beperkt om echt een gesprek aan te gaan. Maar met handen en voeten, hier en daar een vertaling en wat halve engelse woorden lukt het wel. Samen met Cristi speel ik rummikub en komen we op die manier wel achter de spelregels die hij hanteert. Hij vraagt overigens wel waar die man is die de vorige keer er ook bij was. Dus Martien misschien moet je toch een keer overkomen :-)
Nelu is ondertussen uit het ziekenhuis en weer een middag geweest, hij zag er iets beter uit gelukkig, een stuk minder achterdochtig maar wel ontzettend moe. Maar dat zullen de medicijnen wel zijn.
In het kinderprogramma zijn alweer wat dingen aangepast en het is leuk om te zien welk gunstige effect dit heeft. Met de volwassenen voeren we het theaterstuk nog een keer op, nu op een school die in een wijk ligt achter het appartementencomplex waar we andere jaren verbleven.
Deze week heb ik weer huisgenoten, Gert-Jan, de broer van Emma en Jan en Ria, waarmee hij samenwerkt. ’s Ochtends is het dus gezellig ontbijten, de koffie al gezet voordat ik uit de douche ben. Wat een luxe! Donderdagavond word ik door hen uitgenodigd om mee te gaan eten in Brasov, de volgende dag gaan zij weer weg. Daar zeg ik geen nee tegen en we eten erg lekker en het is erg gezellig. Waar ik hier echt aan moet wennen is dat er overal gerookt wordt. In de ijscotent waar we een toetje eten is het echt heel erg. Dat vraagt om ventolin want hier krijg ik het echt benauwd van.
Vrijdagmorgen is het koud douchen alhoewel douchen is een groot woord. In ieder geval komt er nauwelijks water uit de kraan. Later zal blijken dat er geen water is tot en met zaterdag omdat er gewerkt wordt aan een leiding. Jammer dat ze dit pas aankondigen nadat ze het water afgesloten hebben. ’s Avonds er dus maar op uit om water te kopen. Voor de zaterdag betekent dit dus ook dat nuttige dingen als poetsen er niet van komen want daar ga ik het water niet aan verspillen ;-).
Mijn haren wassen is een ander verhaal maar met een beetje geklungel lukt dit wel.
In Brasov is een vrijwilligersbeurs waar Mihaela staat voor Rafael dus ’s middags ga ik met de bus die kant in. Er zijn verschillende organisaties die vrijwilligers zoeken. Of er echt veel nieuwe mensen komen is de vraag, het zijn veelal mensen die de organisaties kennen die langs komen. Maar goed, het is belangrijk om je als organisatie te laten zien! Na een loterij wordt de beurs afgesloten en wandel ik met Mihaela door Brasov totdat het, hoe verrassend, gaat regenen. We duiken een restaurant in en beginnen aan een late lunch of een vroeg diner want het is ondertussen half 5.
’s Avonds gaan we met de vriendengroep van Mihaela naar Bran, het kasteel van Dracula. Het is de nacht van het museum dus alle musea zijn de hele nacht open. Bran is mooi bij nacht en na een biertje gaan we naar Brasov om daar musea te bezoeken. Helaas blijkt dat de nacht van het museum tegen 12 uur afloopt want alles gaat dicht. Dan gaan we ook maar naar huis.
Mijn zondag is relaxed met een aantal nuttige dingen maar buiten in het zonnetje lezen en met Marian nog een mooie wandeling maken.
Het werken met de clienten gaat gewoon door en ook daar moet een en ander overlegd worden over hoe hen te begeleiden. De clienten gaan steeds meer aan me vragen maar mijn roemeens is nog steeds te beperkt om echt een gesprek aan te gaan. Maar met handen en voeten, hier en daar een vertaling en wat halve engelse woorden lukt het wel. Samen met Cristi speel ik rummikub en komen we op die manier wel achter de spelregels die hij hanteert. Hij vraagt overigens wel waar die man is die de vorige keer er ook bij was. Dus Martien misschien moet je toch een keer overkomen :-)
Nelu is ondertussen uit het ziekenhuis en weer een middag geweest, hij zag er iets beter uit gelukkig, een stuk minder achterdochtig maar wel ontzettend moe. Maar dat zullen de medicijnen wel zijn.
In het kinderprogramma zijn alweer wat dingen aangepast en het is leuk om te zien welk gunstige effect dit heeft. Met de volwassenen voeren we het theaterstuk nog een keer op, nu op een school die in een wijk ligt achter het appartementencomplex waar we andere jaren verbleven.
Deze week heb ik weer huisgenoten, Gert-Jan, de broer van Emma en Jan en Ria, waarmee hij samenwerkt. ’s Ochtends is het dus gezellig ontbijten, de koffie al gezet voordat ik uit de douche ben. Wat een luxe! Donderdagavond word ik door hen uitgenodigd om mee te gaan eten in Brasov, de volgende dag gaan zij weer weg. Daar zeg ik geen nee tegen en we eten erg lekker en het is erg gezellig. Waar ik hier echt aan moet wennen is dat er overal gerookt wordt. In de ijscotent waar we een toetje eten is het echt heel erg. Dat vraagt om ventolin want hier krijg ik het echt benauwd van.
Vrijdagmorgen is het koud douchen alhoewel douchen is een groot woord. In ieder geval komt er nauwelijks water uit de kraan. Later zal blijken dat er geen water is tot en met zaterdag omdat er gewerkt wordt aan een leiding. Jammer dat ze dit pas aankondigen nadat ze het water afgesloten hebben. ’s Avonds er dus maar op uit om water te kopen. Voor de zaterdag betekent dit dus ook dat nuttige dingen als poetsen er niet van komen want daar ga ik het water niet aan verspillen ;-).
Mijn haren wassen is een ander verhaal maar met een beetje geklungel lukt dit wel.
In Brasov is een vrijwilligersbeurs waar Mihaela staat voor Rafael dus ’s middags ga ik met de bus die kant in. Er zijn verschillende organisaties die vrijwilligers zoeken. Of er echt veel nieuwe mensen komen is de vraag, het zijn veelal mensen die de organisaties kennen die langs komen. Maar goed, het is belangrijk om je als organisatie te laten zien! Na een loterij wordt de beurs afgesloten en wandel ik met Mihaela door Brasov totdat het, hoe verrassend, gaat regenen. We duiken een restaurant in en beginnen aan een late lunch of een vroeg diner want het is ondertussen half 5.
’s Avonds gaan we met de vriendengroep van Mihaela naar Bran, het kasteel van Dracula. Het is de nacht van het museum dus alle musea zijn de hele nacht open. Bran is mooi bij nacht en na een biertje gaan we naar Brasov om daar musea te bezoeken. Helaas blijkt dat de nacht van het museum tegen 12 uur afloopt want alles gaat dicht. Dan gaan we ook maar naar huis.
Mijn zondag is relaxed met een aantal nuttige dingen maar buiten in het zonnetje lezen en met Marian nog een mooie wandeling maken.
-
22 Mei 2012 - 20:04
Anita En Ben:
Hey meis, fijn dat je het naar je zin hebt, en druk bezig bent, dan vliegt de tijd iig. Moet zeggen dat je er wel moe uitziet op bovenstaande foto. De hondjes missen je nog steeds maar het lopen met Ben gaat gelukkig wel door, hoewel het klere benauwd was vanavond, ff nog lekker in de tuin gezeten bij je moeder, ze mist je wel maar het gaat gelukkig wel goed met dr. Nou tot de volgende, denk op FB want skype lukt nog steeds niet.
Dikke knuffels en tot gauw.
-
22 Mei 2012 - 21:09
Mariekske:
Woeha, museumnacht die om middernacht sluit, had Holland kunnen zijn! Leuk dat ik het kasteel van Dracula nu eens gezien heb, al is het op foto. En gezellige boel zo te lezen met al die huisgenoten. Hopelijk heb je snel weer een huis vol nieuwe medehuurders ;-)
Liefs Mariekske -
23 Mei 2012 - 01:22
Rina:
Sommige nadelen (geen water) hebben natuurlijk ook voordelen (poetsen?). Zo hadden wij hier gisteren geen elektriciteit, dus ook geen airco, dus bloedheet in huis, dus wat doe je dan .... een airco op zoeken in een shopping mall.
Je Roemeens lijkt me anders al aardig op weg, strada, piesa de teatru, voluntariat. Knap hoor.
Werk ze weer, en ik kijk nu al weer uit naar het volgende verslag
Groetjes
-
26 Mei 2012 - 20:01
Sabrina:
hoi helma,
wat vliegt de tijd zeg, voor jou ook denk ik als ik je verhalen zo lees. je kunt boeiend schrijven.
nog veel plezier met werk, de nodige biertjes en lekker eten
groetjes sabrina -
26 Mei 2012 - 20:23
Saskia:
Hai Hel,
Leuke fotos...geniet ervan, want de tijd vliegt en werk niet te hard ;-)
lfs
Sas en Noni -
30 Mei 2012 - 21:54
Trudy:
Hoi Helma,
Dat is nog eens pionieren, zo zonder water....Maar in plaats van poetsen, een biertje op een terras of staren naar een gesloten deur van het museum 's nachts is toch ook niet weg...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
