't is alweer woensdag

Er is 1 groep volwassenen vanmorgen en zij oefenen het theaterstuk wat ze donderdagmiddag in Brasov gaan opvoeren. Wij moeten op kantoor blijven want we mogen het stuk dan pas zien. Het score formulier van de test wordt vertaald en we bespreken het programma voor de rest van de week nog. We gaan nog een bezoek brengen aan Micky waar we vorig jaar ook geweest zijn. Een vrijwilligster bezoekt hem nu wekelijks en kan wel tips gebruiken. Verder gaat Martien nog in gesprek met Tatiana over een mogelijk vervolg van de uitwisselingen en donderdag ochtend brengen we een bezoek aan Casa Perla.

Dan zit de bespreking er voor Mihaela en Helma er al op want Teo is gearriveerd. We gaan de test bij haar afnemen. Heel benieuwd hoe dit gaat verlopen want haar moeder vertelt dat ze erg onrustig was en zichzelf veel slaat vandaag. De test verloopt eigenlijk veel beter als verwacht, Teo is rustig en doet het erg goed. Opvallend is dat ze Helma steeds aankijkt wanneer ze iets gedaan heeft, het lijkt alsof ze wacht op een compliment. Bij deze test wordt er niet gesproken dus dit komt er niet. Naarmate de opdrachten moeilijker worden zie je wat meer onrust bij haar maar ze blijft het wel proberen. Tussendoor heeft ze een pauze nodig maar verder verbazingwekkend hoe goed ze het doet.
Later doen we de test ook met Catalin. Hier zijn we heel verbaasd over de resultaten. We hebben hem de afgelopen week meerdere malen besproken en ook nu geeft hij weer veel stof tot nadenken. Inpuzzelen gaat prima maar wanneer hij moet sorteren in de open bakken weet hij eigenlijk niet wat hij moet doen. Bijzonder om te zien, het maken van video-opnames is zeker verhelderend, ook om het te delen met de rest van het team. Morgen hebben we weer veel te bespreken dat is 1 ding wat zeker is.
Intussen gaan in de zaal de activiteiten gewoon door met alleen Alinea als begeleiding. Opvallend is dat iedereen weet van hem of haar verwacht wordt. Zelf als Alinea even weg geroepen wordt en Martien alleen is met de groep gaat het prima. Onze conclusie dat de groep steeds meer op afstand begeleidt kan worden, wat ruimte geeft voor de begeleiding om zaken in de voorbereidende sfeer te doen.
Dan is het alweer het einde van de dag, het was een intensieve dag met veel indrukken. Onderweg naar het appartement doen we inkopen bij de supermarkt voor het eten van vanavond. Het lijkt wel of het assortiment uitgebreid is in het afgelopen jaar. Voor de supermarkt staat een groepje kleine kinderen die bedelen om geld of iets te eten. Is even slikken en we besluiten om wat bakjes yoghurt te kopen en die uit te delen. Verrassend genoeg is de groep van zo even in 1 klap concurrent van elkaar. Het lijkt wel of het erom gaat wie de meeste bakjes binnen kan halen en het gaat er echt niet zachtzinnig aan toe. Het lijkt wel of ze nooit iets krijgen….

Woensdag 16 november

Vanmorgen hadden de kinderen programma. De ouders van Claudiu en Christi zijn gisteren nog speciaal gebeld. De laatste tijd is er weinig continuïteit in hun bezoek aan Rafael. De ouders hebben geen auto meer en moeten te voet komen. Dat komt er vaak niet van.
Gelukkig zijn ze er nu wel. Claudiu reageerde erg enthousiast. Het leek alsof hij ons herkende van onze vorige bezoeken. De laatste keer hadden we knuffels mee genomen. Het programma met de kinderen heeft een vaste structuur, dus heel herkenbaar voor hen. Onderdelen zijn samen zingen, aan tafel werken en natuurlijk pauze met een toetje. Terwijl Helma zich vooral op de kinderen richt heeft Martien overleg met Emma en Tatiana over hoe verder met de kennisoverdracht. Daarvoor heeft Martien een voorstel gemaakt met kennis overdracht aan de medewerkers maar ook hoe we Rafael mogelijk in de regio een boost kunnen geven met een symposium voor ouders en medewerkers van collega instellingen. Dit in navolging van de bespreking in Nederland met Tatiana, Emma en vertegenwoordigers van Cello.
Daarna is er overleg geweest met het hele team. We hebben de twee Comvoortesten die gisteren zijn afgenomen besproken. Het is voor de collega’s verrassend wat de bevindingen zijn, vooral omdat men denkt dat clienten het met aanwijzing wel zouden weten. En dat is natuurlijk zo maar het gaat er nu om dat de clienten dit niet vanuit zichzelf kunnen.
Het eerste thuis bezoek van deze week was bij Mickey. Ook bij ons vorige bezoek zijn we daar geweest. Het is een jongen van 18 jaar met een ernstige meervoudige beperking die grotendeels door zijn oma wordt verzorgd. We troffen hem in een betere conditie aan. Hij was alert en reageerde op eenvoudige spelletjes met zijn handen.
Vanmiddag is de derde Comvoortest afgenomen bij Marian A. Nu door Mihaela en kijk Helma toe, ook hier weer een verrassende uitslag. Bij het inpuzzelen heeft hij weinig problemen maar zodra het in de open bakjes moet raakt hij de draad kwijt. Opvallend is dat als de opdracht niet lukt dat hij dit dat teruggeeft en niet zelf gaat proberen. Dit was zelfs al bij het inpuzzelen.

Zo gaat de dag snel. Zo meteen gaan we bij Emma thuis eten, heel gezellig. Waarschijnlijk zal het weer een echt Roemeense maaltijd zijn.